Blisko natury - Adela Wiśniewska

Częstochowiankom i częstochowianom nie trzeba jej przedstawiać. Na mapie artystycznej naszego miasta jest bowiem obecna od ponad półwiecza. 16 czerwca w Miejskiej Galerii Sztuki otworzy swoją wystawę jubileuszową z okazji 55-lecia pracy twórczej.

Adela Wiśniewska to przede wszystkim malarka, która najchętniej sięga po pastele, ale maluje również akwarelą czy olejami. Jej ulubione tematy to pejzaże i martwe natury, często wybiera też portrety – przyjaciół i znajomych, innych artystów, a także autoportrety. Jest pomysłodawczynią i współzałożycielką pleneru „Jurajska Jesień” oraz członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków i Stowarzyszenia Pastelistów Polskich.

W Miejskiej Galerii Sztuki swoje prace pokazywała już kilkakrotnie – w 1977, 1979, 1988, 1992, 1999, 2000 i 2008 roku. Teraz jej malarstwo jubileuszowo prezentowane będzie w Sali Śląskiej. Wernisaż wystawy odbędzie się 16 czerwca o godz. 18.00, a samą ekspozycję będzie można oglądać do 13 sierpnia.

Tym wydarzeniem autorka uczci 55-lecie pracy twórczej, jednak jej droga artystyczna mogła potoczyć się nieco inaczej – gdyby zamiast malarstwa wygrała muzyka. Wszystko zaczęło się w 1949 roku. To wtedy – patrząc na rodziców (ojciec grał na skrzypcach, matka na mandolinie) – stwierdziła, że ona także chce mieć swój instrument. Padło na fortepian. Już w szkole podstawowej dziewczynka chodziła na prywatne lekcje do organisty profesora Henryka Jasińskiego, później wybrała Państwową Szkołę Muzyczną I stopnia. Tam była w klasie fortepianu u profesor Wandy Plazy, śpiewała w chórze i grała w orkiestrze dziecięcej przy Filharmonii Częstochowskiej. Jednocześnie uczęszczała do Liceum Ogólnokształcącego im. Juliusza Słowackiego, które ukończyła w 1960 roku.

Po zdaniu matury uczyła się w Studium Nauczycielskim na Wydziale Fizyki. To tam zetknęła się z rysunkiem. Jeden z nauczycieli, Maksymilian Brożek, zorganizował grupę uzdolnionych studentów, których przygotowywał do egzaminu na studia artystyczne. Adela Wiśniewska ukończyła studium w 1962 roku i od razu złożyła papiery na Akademię Sztuk Plastycznych w Łodzi, wówczas Państwową Wyższą Szkolę Sztuk Plastycznych. Wybrała Wydział Ubioru oraz Malarstwa, który ukończyła w 1968 roku.

Po studiach w Łodzi wróciła do Częstochowy i to w naszym mieście od kilku dekad realizuje się artystycznie, choć swoje wystawy pokazywała także m.in. w Łodzi, Krakowie, Opolu, Rzeszowie, Katowicach, Warszawie, na Węgrzech, w Bułgarii, Niemczech i we Francji. A jej obrazy znajdują się w galeriach i u prywatnych kolekcjonerów w Polsce, USA, Kanadzie, Szwecji, Niemczech, Francji, Hiszpanii, Szwajcarii, Australii, Austrii, Słowacji, Węgrzech, w Japonii i RPA.

Uwielbia Jurę, co widać na jej obrazach, podobnie Sokole Pole. To tam często maluje, inspirując się krajobrazami, które ją otaczają, choć oczywiście to, co widzimy na jej płótnach to rodzaj relacji pomiędzy indywidualnym odbiorem a samą naturą. Ale bez wątpienia to właśnie natura inspiruje Adelę Wiśniewską. Najlepiej widać to w pastelach, bowiem dzięki tej technice udaje się jej uzyskać wrażenie lekkości, a my możemy obserwować delikatne barwne przejścia, światło, zmienność przyrody. Widać, że Wiśniewska widzi naturę w sposób syntetyczny.

Możemy zgadywać, czyje malarstwo artystka dobrze zna. Są to bez wątpienia impresjoniści i postimpresjoniści. Sama, w wywiadach, powtarza, że ważne są dla niej także tradycje malarstwa Młodej Polski, ceni też: Olgę Boznańską, Jacka Malczewskiego, Leona Wyczółkowskiego, Stanisława Wyspiańskiego czy Jana Stanisławskiego.

Wiśniewska nie porzuciła całkiem swojej muzycznej pasji – wciąż codziennie gra, najchętniej utwory Mozarta, Chopina, Schuberta, Mendelsohna, Bacha, Beethovena. Muzyka jest bowiem jej inspiracją i daje ukojenie. Na to samo możemy liczyć na jubileuszowej wystawie artystki – na odrobinę wytchnienia i wyciszenia.